Grup Akışı

Mimarlığın testi/acil durum butonu/kopya kağıdı:

Mimarlığın cevabı

İçeriği anlayamıyor, algılamakta zorluk çekiyorsan dikkat!!!

Kötü projeler yapıyor olabilirsin.

İnsan insan için yaratmalı kendinin tanrısı olduğu bir tapınak için değil. Bugünlerde çoğu mimarlık atölyesinde dersinde ve işinde bunu görüyorum. Maketlere üsten bakmay, küçük ölçekli çizimler yapmaya çok alışmışız. Bir de bunalar “insan ölçeği” adı altında pazarlanmıyor mu ? İnsan ölçeği dediğimiz şey ne ?

İnsanı nereye koysanız orası ölçek oluyor…

Ölçek kavramını yanlış anlıyoruz. Teknik çizimlerde şemamızı kolay anlatmak için bir matematik işlemi iken mimarlık eğtiminin ve disiplininin en önemli konusu haline getiriyoruz.

Bu ölçek denen şey nerden çıktı. Önden planlama ve kontrol amaçlı olduğu kesin! Dünyada ulaşım bu kadar kolay değilken, uzaktan bir şeleri kontrol etmek zorken inşa süreci yereldi. Her şey yerinde 1:1 olçek çalışılıyordu. Gerektiği zaman ve gerektiği şekilde direk arazide karar veriliyordu. Zaman ilerledikçe hakimiyet kurma arzusu artıkça (dini yapılar ya da devlet yapıları bu arzuyu göstermek ve yaymak için öne çıkıyor) hemen karşımıza bir standartize etme çabası çıkıor. Vitrivusun tapınaklarda kolon…

Düşünüyorum ki, her şeyden önce mimarlık bir mücadeledir. Her şeyin tüketildiği bu çağın içinde faydalı olmak bunu da yaşamın hayatta kalma çabasını koruyarak, ona imkanlar vererek yapmanın mücadelesidir.

Yaptığın işin hakkını veren hakkını koruyamayanın hakkını koruyan, uygar, vatandaş ve insan olmanın mücadelesidir.

Farkında olmanın en çok da kendinin, düşüncelerinin farkında olmanın, bilinçli kalmanın mücadelesidir. Diğer bir deyişle kendini bilen insan olmanın çabasıdır.

Kendisinin farkında olarak kalmaya çalışarak hata yapsa da şüphesini, merakını, heyecanını ve belki de en önemlisi samimiyetini kaybetmeme mücadelesidir.

Dürüst ve özgür kalmanın mücadelesidir.

Mücadele içinde kalmak fikirleri canlı tutar. Canlı kalmanın verdiği bu tazelik her türlü yaratıcı faaliyet için son derece önemlidir. Çatışmayı bırakmadan yapılan denemeler değerlendirilmesinden bağımsız bir mimarlık çalışması olarak görülebilir.

Aşırılık sevdalısı toplulukların bir başka ayağı da onların aşırılıklarını sergileyebileceği mekanlar tasarlamak değil dikmektir. Örneğin alışveriş merkezleri hızlı tüketime yol verir, insana bilinçsiz tüketimi kazandırır orada bulunan süre boyunca. Öyle tasarlanmıştır ki; dünya ibaretliğinden uzaksınızdır, yukarıya bakınca gökyüzü bile görünmez, dünyadan bir tını hissedilmez. İronik bir şekilde içerisinde yapay çiçek bahçeleri, ağaçlar, suyu hatırlatacak yükselen alçalan sesli fıskiyeler vardır. Yeni bir gerçeklik mi kazanırız orada? Art arda sıralanmış mağazalar merak uyandırır çünkü devamlı insanlar girip çıkar görürüz, çünkü talep varsa merak eder insan. Merakınızı giderirken zamanı unutursunuz. Gökyüzü aydınlık giren insan kapkaranlık bir görüntüyle yüzleşir çıkarken o simülasyondan.

Burada mimarinin etkisi çok kritiktir.

Daha yenisi! Daha ışıklısı! Daha dikkat çekeni! Daha yer kaplayanı! Devasa! Daha devasa! Bütçesi bile hesaplanamasın! Nereye gittiği belli olmasın! Daha çok beton! Daha çok beton!

Devasa, açgözlü tasarlanır ki insanların tüketim sonsuzluğuna yetsin. Sayıları da gittikçe artar ki birine gidemeyen diğerini denesin. Alışveriş merkezlerinde ruh yoktur…

EOA Endüstriel mirasımızı koruma kapsamında heralde konteynr kullanmayı seçmiş fakat bina yıkılp tekrar yapılınca ve bu süreçte eski antrepolara benzetmeye çalışılınşa (kolonlarda ve kirişlerdeki kötü sıva işçiliği) mış gibi yapan kopyanın kopyasına dönüşmüş.

İnsanı nereye koyarsanız orası ölçek oluyor. -gryfrt

Her şey bununla başladı

+Bilemedim ya doğrusu:) Benim insan ölçeği ile ilgili görüşüm değil. Bu iş için temel bir konuda değil zaten

-İnsan için olmayan, insan ölçeğinden kopuk "yapım işlerine", "mimarlık" demek cüret ister. Örneklerini çevrede her gün gördüğümüz yapıları "mimarlık" olarak adlandırmak benim için mümkün değildir.Ödüller verdiğimiz, yere göğe sığdıramadığımız, insanlardan, insan ölçeğinden kopuk bir örneğin, günümüzün hayalet yapılarından birinin, dışardan birkaç göz için ne demek olduğunu paylaşmak isterim. -https://failedarchitecture.com/istanbuls-fading-metabolism/#:~:text=In%20Tarlaba%C5%9F%C4%B1%2C%20a,frozen%20in%20time

-Ayrıca işlerinizde tarzını sıklıkla kullandığınız bir ismin, insan ölçeğiyle düşünülmüş, "tasarlanmamış" istanbul sokakları için söyledikleri, eminim hoşunuza gidecektir.

Söylenecek pek fazla söz yok. İnsan olmak için vazgeçilmez olduğu gibi mimarlık için de farkındalık vazgeçilmezdir. Farkındalık ise tek başına yeterli değildir. Gördüklerin doğrultusunda harekete geçme yetisi, cesareti, -ki günümüz mimarlarında ciddi bir eksiklik demek yerinde olacaktır diye düşünüyorum- bu bütünün en önemli parçasıdır.

Mimarlık eğitiminin nasıl olması gerektiğinden asla haberi olmayan, kendi eğitimlerini şans eseri tamamlamış, kendilerini bir "ekolün" ürünü olarak tanımlamaktan muazzam haz duyan yurdumun güzide mimarlık hocaları, farkındalık sahibi olmaktan çok uzak, sorumluluk almaktan daha da uzak, piyasa işçileri yetiştirmek için ant içmiş, görevlerinin başındalar.

Eleştiren mimar, sorgulayan mimar kavramları yok olmanın pençesinde, mimarlık, mimarlığımız ise hepsinin altında can çekişiyor.

Bunların tamamından çoooooook uzaklarda bir yerlerde bir adam var...dı, biz de heyecanlandık tabii.

Farkındalığına, gördükleri doğrultusunda harekete geçmesine büyük saygı duyulası bir mimarın, çok alımlı paketlemesinin altında korkunç bir hiyeraşi bağımlısı, mangır kölesi bulmuş olmaktan korkunç bir üzüntü duyduğumu belirtmek isterim.

Ofisine alacağı mimarlardan portfolyo ve cv…